Podatki

Podatki 2024 – najważniejsze zmiany

Obowiązki płatnika podatku dochodowego (PIT) w 2024 roku.

Zaczynamy od obowiązków płatnika PIT, bo z punktu widzenia księgowego i jego klientów to najważniejsze tegoroczne zmiany. Przypomnijmy, że wynikają one z trzech zasadniczych nowelizacji. Chodzi o ustawy:
– z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2105; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 2180; dalej: Polski Ład),
– z 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1265; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 2180; dalej: Polski Ład 2.0).

PIT-2, PIT-2A i PIT-3 – co się zmienia

Od 1 stycznia 2023 r. następują istotne zmiany w składaniu przez podatników PIT-2, czyli oświadczenia upoważniającego płatnika do pomniejszania zaliczek o kwotę zmniejszającą podatek.

Analogiczne zmiany przewidziano w oświadczeniach:

  • PIT-2A, który jest składany np. bankom wypłacającym renty i emerytury z zagranicy, podmiotom wypłacającym stypendia, aresztom śledczym lub zakładom karnym, centrom integracji społecznej, spółdzielniom, oddziałom Agencji Mienia Wojskowego, podmiotom przyjmującym na praktykę absolwencką lub staż uczniowski oraz
  • PIT-3, który jest składany przez osoby otrzymujące zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, emerytury i renty krajowe, świadczenia przedemerytalne i zasiłki przedemerytalne, nauczycielskie świadczenia kompensacyjne, renty strukturalne, renty socjalne, rodzicielskie świadczenia uzupełniające.

Inne oświadczenia i wnioski

Od 2023 r. na tym samym druku oświadczenia PIT-2 (PIT-2A lub PIT-3) pracownicy oraz inne osoby zatrudnione (np. zleceniobiorcy) składają również – wedle swojej woli –wszystkie inne oświadczenia i wnioski, które mają wpływ na wysokość obliczanej zaliczki na PIT (art. 31a ustawy o PIT). Rodzaje możliwych oświadczeń i wniosków wymieniamy na s. C1.

Oświadczenia i wnioski po ustaniu zatrudnienia

Gdy ustanie stosunek prawny, płatnik nie będzie już uwzględniał oświadczeń i wniosków złożonych przez podatnika, z wyjątkiem tych, o których mowa w art. 32 ust. 6 i 8 ustawy o PIT (nowy art. 31a ust. 7 ustawy o PIT). To oznacza, że obliczając zaliczkę na PIT od świadczeń należnych ze stosunku prawnego, który już ustał (np. wypłacając dodatkowe roczne wynagrodzenie), płatnik będzie nadal stosował wnioski podatnika o:

– obliczanie zaliczek bez stosowania zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT, czyli ulgi dla młodych (zmieniony art. 32 ust. 6 ustawy o PIT),
– obliczanie zaliczek bez stosowania miesięcznych pracowniczych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 ustawy o PIT, czyli bez odliczania co miesiąc 250 zł albo 300 zł (zmieniony art. 32 ust. 6 ustawy o PIT),
– rezygnację z 50-proc. kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1–3 ustawy o PIT (zmieniony art. 32 ust. 8 ustawy o PIT).

W tym zakresie płatnik zastosuje zatem otrzymane od podatnika wnioski także po ustaniu stosunku prawnego.